دویست سال پایداری

ایرانیان و تازیان (تاریخ)

دویست سال پایداری

ایرانیان و تازیان (تاریخ)

من می روم اما به او بگویید دوستش دارم،

 

من می روم اما به او بگویید دوستش دارم،

 

    به او که قلبش به وسعت دریاییست

 که قایق کوچک دل من درآن غرق شده،

   به او که مرا از این زمین خاکی به سرزمین نورو شعرو ترانه برد،

    و چشمهایم را به دنیایی پر از زیبایی باز کرد.

   من می روم اما به او بگویید دوستش دارم،

   به او که صدای پایش را میشنوم،

     به او که لحن کلامش را میشناسم،

         به او که عمق نگاهش را میفهمم،

      به او که .....

      من می روم اما به او بگویید دوستش دارم،

      به او که گل همیشه بهارمن است،

      به او که قشنگترین بهانه برای بودن من است

        وبه او که عشق جاودانه من است....

 من می روم اما به او بگویید دوستش دارم


نظر بدهید
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد